Mijn burn-out

Het voelt wat onwennig om hier opeens over mijn eigen burn-out te beginnen. De aanleiding zijn enkele coachingsgesprekken met mensen die op de rand van een burn-out staan. Zo herkenbaar. Waarom ik dit vertel? Ik hoop dat mijn verhaal iemand helpt om op tijd de signalen te herkennen.

Bij mij is het net 2 jaar geleden dat ik uitgevallen ben. Te veel gegeven op het werk, in combinatie met te weinig slaap en een uitdagende drukte thuis.

Voor mezelf en mijn omgeving was ik zowat de laatste die een burn-out zou krijgen. Ik: altijd kalm en positief ingesteld, absoluut geen piekeraar. Mijn valkuilen heb ik nu pas leren kennen: graag veel dingen doen maar vaak de hoeveelheid werk onderschatten. Liever een tandje bijsteken dan “nee” zeggen. Goeie eigenschappen zolang ik ze onder controle hou.

Achteraf gezien waren er al langer signalen. Ik had al een tijdje minder plezier in mijn hobby’s. “Dat zal de fase in mijn leven zijn”, dacht ik. Moeite ook met drukte en lawaai. De laatste maand begonnen mensen te zeggen dat ik er slecht uitzag. Maar toch. Op het werk liep alles goed dacht ik. Mijn managementsfunctie was uitdagend maar ik hou van uitdagingen. Toffe collega’s, goeie sfeer. Volgens mijn loopbaanbegeleiding zat ik best goed. Wel vaak op mijn tippen lopen maar dat leek OK.

Tot het op een bepaald moment niet meer lukte, zelfs de routinejobs niet. Ik kon ook geen prioriteiten meer stellen. Angstzweet bij het idee alleen al. Mijn “can-do”-mentaliteit veranderde naar cynisme: “ach ja, gooi dat projectje er ook nog maar bij”. Ik voelde paniek terwijl ik naar het werk reed. Ik moest me letterlijk over de drempel slepen.

Toen ben ik naar de dokter gegaan: 2 dagen thuis. Daarna de rest van de week. De rest van de maand. Uiteindelijk ben ik na 8 maanden ontslagen. Dat was even slikken maar achteraf gezien waarschijnlijk het beste zo. Geen rancune. Het heeft me gedwongen een nieuwe richting te zoeken – het resultaat zie je op deze website.

Ondertussen gaat het terug goed met mij, meestal heel goed zelfs. Ik heb terug veel meer plezier in alles. Ben ik terug de oude? Nee, en dat moet ook niet. Ik ben veranderd, heb veel geleerd over mezelf en ook professioneel sta ik nu ergens waar ik anders nooit zou gestaan hebben. Ben ik dan “blij” met mijn burn-out? Dat nu ook weer niet. Dingen veranderen kan ook zonder.

Mijn raad dus: laat je begeleiden als je denkt dat het de verkeerde kant opgaat. Zoek een arts, psycholoog, coach of goeie loopbaanbegeleider die je helpt de knoop te ontwarren. Samen is dat makkelijker dan alleen. Je kan bij mij terecht of bij iemand anders. Jij moet alleen de eerste stap zetten. Durf springen!