Vorige week vertelde ik het verhaal van mijn burn-out op de UCLL-hogeschool. Studenten van de lerarenopleiding konden kiezen tussen verschillende sprekers en eigenlijk had ik niet heel veel interesse verwacht – waarom zouden twintigers interesse hebben in burn-out? Verkeerd gedacht.
Een vraag die vaak terugkwam was: wat kunnen wij doen om zelf een burn-out te vermijden? Er zijn enkele standaard-tips die blijken te werken: genoeg dingen doen die je graag doet, je smartphone-verslaving in de hand houden, en bewust je grenzen bewaken bijvoorbeeld. Maar hoe merk je dat je de verkeerde kant opgaat?
Mijn raad aan deze studenten: maak een snapshot van hoe je er nu bijzit. Hoe sta je nu in het leven? Wat voor persoon ben je? Introvert of extravert? Graag veel volk rond je of eerder rust? Gemoedelijk of gedreven? Opgewekt of eerder melancholisch? Maakt niet uit hoe je bent, sta er gewoon even bij stil, onthou die snapshot. Dat ben jij.
Want op het moment dat je denkt “ik ben fundamenteel veranderd”, dan is er iets mis. Niet dat er geen ups en downs mogen zijn in het leven, natuurlijk wel. Maar wanneer je denkt “die opgewektheid van vroeger ben ik echt wel helemaal kwijt” of “genieten van dit of dat kan ik nu echt niet meer”…? Stop. Misschien sta je onder te veel stress. Misschien zit je in een neerwaartse spiraal. Misschien moet je iets veranderen.
Waar ik 100% van overtuigd ben? Die opgewekte jij van vroeger zit daar nog altijd, diep vanbinnen. Opnieuw genieten zoals vroeger? Dat kan je nog altijd. Ja, we veranderen allemaal, maar die kern blijft.
Zelf merk ik het zelf nog elke dag. In de aanloop naar mijn burn-out dacht ik ook “die opgewekte Bert is weg”. Hobby’s die ik al jaren met plezier deed waren een verplichting geworden. Sociale contacten had ik weinig zin meer in. Ik was helemaal veranderd.
Ondertussen ben ik mijn burn-out voorbij en merk ik dat ik terug veel dichter sta bij de persoon die ik vroeger was. Natuurlijk ben ik veranderd: wat wijzer, rustiger, ouder geworden en enkele valkuilen beter leren kennen. Maar tegelijk heb ik weer het gevoel “ik ben terug mezelf”: hobby’s zijn terug een plezier, ik geniet terug van mijn vrienden, ik lach terug echt.
Misschien kan deze barometer ook nuttig zijn voor jou. Ben jij nog de persoon die je vroeger was, toen de stress nog een stuk minder was? Of ben je helemaal veranderd, niet meer jezelf? Heel eerlijk: dat laatste geloof ik niet. Je hebt misschien hulp nodig om dingen te veranderen, maar het kan echt. Ik help je daar graag bij, of zoek gerust andere hulp. Maar waag de sprong!
